Nagrzewanie tkanek za pomocą lampy o silnym świetle podczerwonym. Podczas naświetlania dochodzi do dość głębokiego przegrzania tkanek tym samym uaktywniają się procesy przekrwienia tkanki nawet w głębokich, chorobowo zmienionych miejscach. Dzięki ogrzaniu uzyskuje się miejscową poprawę ukrwienia oraz pobudzenie procesów metabolicznych. W wyniku podwyższenia progu bólu naświetlanie w seriach działa przeciwbólowo. Stosowanie różnej barwy filtrów rozszerza skutecznie zakres możliwości leczniczych lampy. Zabieg stosowany w leczeniu: przewlekłych stanów zapalnych układu ruchu, starych zmian pourazowych, nerwobólów, zespołów bólowych kręgosłupa, zapaleniu zatok.

To szczególny rodzaj elektrostymulacji wykorzystujący prądy impulsowe małej częstotliwości przeważnie do leczenia bólu, w tym w zespołach bólowych kręgosłupa, stawów biodrowych, neuralgii i innych. TENS jest metodą nieinwazyjną.

Metodę tą stosuje się przy schorzeniach narządów ruchu. Działają na zasadzie wykorzystania interferencji dwóch prądów o średniej częstotliwości bezpośrednio w tkance, przy czym jeden obwód posiada częstotliwość stałą a drugi zmienną i nastawianą. Działa bezpośrednio na mięśnie, nerwy, poprawia przekrwienie (hiperemię) i żywienie tkanki, w efekcie współdziała przede wszystkim dylatacja układu wazo, analgezja i tonacja tkanki (nawet do doprowadzenia do gimnastyki mięśni), albo osiągnąć ustąpienie podwyższonego napięcia mięśni; wywołać wyraźniejsze działanie analgetyczne i spazmolityczne, albo zmiennie drażniące i tłumiące.

Stosuje się przy schorzeniach narządów ruchu (bóle stawów i kręgosłupa). To stymulacja prądami, które wykorzystują jednoczesne działanie prądu galwanicznego, faradycznego lub innego prądu impulsowego. Dzięki takiemu złożeniu różnych rodzajów prądów, ich właściwości się łączą, zwłaszcza jeżeli chodzi o działanie hiperemizacyjne i analgetyczne. Składnik galwaniczny zmienia impulsowy. Prądy impulsowe sinusoidalne mają właściwości inhibicyjne i facylitacyjne, co jest uzależnione od ich częstotliwości, natężenia i innych parametrów. Prąd o działaniu w  przeważającej mierze inhibicyjnym ma częstotliwość 100 Hz, prąd o częstotliwości 50 Hz ma właściwości dynamogeniczne, a więc pobudzające, facylitacyjne i tonizujące, łagodzi ból, usuwa obrzęk nerwu, tonizuje mięśnie.

Prądy charakteryzujące się silnym działaniem na wybrane struktury układu nerwowego. Poprzez działanie prądów Träberta na układ nerwowy uzyskuje się na drodze odruchu poprawę ukrwienia i odżywienia tkanek również w przypadkach zaburzeń krążenia obwodowego. Zabieg stosowany w leczeniu: nerwobólów, zespołów niedokrwiennych kończyn, wspomaganie w leczeniu trudno gojących się ran.

Terapia prądem stałym o odpowiednich parametrach. Zabieg ten polega na poddaniu tkanek wpływowi przepływającego stałego prądu elektrycznego. Wywołuje pobudliwość nerwów i ukrwienie w okolicy poddanej zabiegowi, a także działa przeciwbólowo. Zabieg stosowany w leczeniu: nerwobólów, choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa, porażeniu nerwów obwodowych, stanów pourazowych układu kostnego, ran pooperacyjnych (przyspiesza regenerację tkanek miękkich).

Aplikowanie przez skórę wskazanego leku w postaci roztworu wodnego lub żelu bądź maści za pomocą prądu stałego. Zastosowanie tej metody leczenia ułatwia wchłanianie leku w chorobowo zmienioną tkankę ( prąd wywołuje zwiększenie ukrwienia skóry a tym samym wnikanie cząsteczek leku do tkanki). W zabiegu stosowane są najczęściej leki o działaniu: przeciwbólowym, przeciwzapalnym, przeciwreumatycznym, rozszerzającym naczynia krwionośne, rozmiękczającym tkankę bliznowatą.

Pobudzanie mięśni za pomocą impulsowego prądu elektrycznego. Zabieg wywołuje kontrolowany skurcz mięśnia z pominięciem części lub całego układu nerwowego odpowiedzialnego za skurcz w prawidłowych warunkach. Znajduje szerokie zastosowanie w chorobach neurologicznych, gdy przewodzenie impulsów nerwowych do mięśni jest zaburzone. Zabieg stosowany w leczeniu: osłabienia siły mięśni, częściowych uszkodzeń nerwów obwodowych, zaników mięśniowych, wtórnych efektów porażeń wiotkich mięśni.

Trening zdrowych mięśni za pomocą stymulacji prądem średniej częstotliwości. Prądy Kotz`a stosowane są często zarówno w rehabilitacji, jak i w odnowie biologicznej i sporcie jako metoda wspomagania treningu siłowego lub wytrzymałościowego mięśni. Prąd ten nie ma zastosowania w terapii mięśni z uszkodzonym przewodzeniem nerwowym.

Podczas zabiegu wykorzystuje się drgania mechaniczne o częstotliwości 800-24000 kHz. Zjawiska występujące w tkankach ludzkich poddanych działaniu ultradźwięków są bardzo różne w zależności od miejsca ich stosowania. Dużą "dźwiękochłonność" wykazuje tkanka nerwowa, mniejszą mięśniowa, a najmniejszą z racji swojej zwartej struktury tkanka tłuszczowa. Podstawowym efektem działania ultradźwięków na tkanki jest działanie mechaniczne zwane "mikromasażem", a spowodowane jest wahaniem ciśnień w przebiegu fali dźwiękowej. Również bardzo ważną składową ich działania jest wpływ na biochemię tkanek, prowadzący do ich lepszego utleniania. Mają działanie przeciwbólowe, zmniejszają napięcie mięśniowe, rozszerzają naczynia krwionośne, hamują procesy zapalne.

Polega na stosowaniu zmiennego pola magnetycznego. Pod jego wpływem jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i tym samym wzmagają przemianę materii. Poprawione ukrwienie w komórce poprzez działanie pola magnetycznego wywołuje podniesienie ciśnienia parcjalnego tlenu, co powoduje lepsze wykorzystanie tlenu przez komórkę.

Precyzyjne naświetlanie tkanek za pomocą światła laserowego o  parametrach biostymulacyjnych. Wykorzystując światło laserowe o niskim natężeniu do tzw. biostymulacji laserowej, możemy dostarczyć do tkanek i komórek dodatkową energię wspomagając naturalne procesy regeneracyjne organizmu i przyspieszając gojenie. Dodatkowo, poprzez zmiany w gospodarce tlenowej komórek i polaryzacji błon komórkowych uzyskujemy wyraźne działanie przeciwbólowe. Dzięki użyciu skanera promień lasera dostarczany jest równomiernie do całej objętej zabiegiem okolicy. Zabieg stosowany w leczeniu: zespoły bólowe kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapaleniach przewlekłych nerwów, trudno gojących się ran, blizn pooperacyjnych, bólów korzeniowych i nerwobólów, przykurczów mięśni.

Wodę stosuje się w różnych temperaturach i pod różnym ciśnieniem zarówno do zabiegów leczniczych jak i profilaktycznych. W zabiegach wodnych działa na chorego czynnik termiczny, hydrostatyczny i mechaniczny. Zabiegi te powodują rozluźnienie mięśni, przekrwienie tkanek, zwiększenie odpływu chłonki i dopływ krwi żylnej do serca. Stosuje się go głównie w początkowych stadiach nadciśnienia tętniczego, zaburzeniach krążenia obwodowego, wspomagająco w chorobach ze wzmożonym napięciem mięśniowym.

Jest formą fizycznego oddziaływania na organizm ludzki za pomocą bodźców mechanicznych, głównie pod postacią ucisku na tkanki, którego celem jest wywołanie odczynu miejscowego i ogólnego. Masaż ten ma celu wyrównywanie pewnych zaburzeń - leczeniu ich np. rozluźnianiu przykurczów mięśniowych powstałych na skutek nieodpowiednich pozycji itp. Również np. likwidacji bólu tzw. rwy kulszowej, postrzału odcinka lędźwiowego itd. Można powiedzieć, że masaż leczniczy to każda forma masażu mająca na celu leczenie pewnych zaburzeń organizmu poprzez zabiegi manualne.

Jest to rodzaj specjalistycznego masażu wykorzystywanego przy leczeniu różnego rodzaju obrzęków. Poprzez bardzo delikatne techniki ręczne masażysta powoduje zwiększenie przepływu płynu limfatycznego, co skutkuje udrożnieniem dróg przepływu chłonki, zmniejszeniem obrzęku oraz ułatwieniem funkcjonowania tkanek, utrudnionym podczas obrzęku. W dłuższym okresie czasu stosowanie drenażu pomaga w wytworzeniu zastępczych dróg krążenia limfy, co zapobiega nawrotom obrzęków.

Jest to masaż wykorzystywany przy leczeniu różnego rodzaju obrzęków kończyn. Działa on na zasadzie ucisku pneumatycznego i wykorzystuje falę uciskową, która umożliwia drenaż limfatyczny. Przede wszystkim ma za zadanie poprawić krążenie żylne i limfatyczne. Wykonuje się go za pomocą urządzenia posiadającego specjalne rękawy pompowane powietrzem, które dopasowywane są do części ciała poddawanego zabiegowi. Dzięki niemu zniknie uczucie ciężkości, obrzęku, a ciało będzie odprężone.

Kabina UGUL służy do ćwiczeń i zawieszeń. Przeznaczona jest do stosowania w kinezyterapii indywidualnej z kilkoma pacjentami równocześnie. Stosuje się w niej zawieszenia całkowite, ćwiczenia czynne w odciążeniu oraz czynne z oporem i z zastosowaniem systemu bloczkowo - ciężarkowego. UGUL służy do leczenia schorzeń narządów ruchu za pomocą ćwiczeń ruchowych i usprawniania leczniczego. Ćwiczenia ruchowe czynne wykonuje się w  podwieszaniu osiowym stosując odciążenie ciężarkiem za pomocą dodatkowego zestawu: linek, bloczków, mankietów. Ćwiczenia te zapobiegają powstawaniu przykurczów, stosuje się je przy leczeniu istniejących deformacji, przeciwdziałają zanikom mięśniowym, zwiększają możliwości siłowe oraz ruchomości stawów.